Οικο..ιστορία

« Φιδο?.επανάσταση »

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα απομακρυσμένο πολύχρωμο χωριό που ήταν χτισμένο δίπλα σε ένα πυκνό δάσος γεμάτο ζωή. Εκεί είχαν το βασίλειο τους τα φίδια της οικογένειας Φιδοπούλου , με όλο τους το σόι [που ήταν εγκατεστημένοι εδώ και δύο αιώνες]… Μια μέρα λοιπόν ένα φίδι πήγε…. στο διπλανό χωριό. Αυτό όμως ήταν πολύ κακή ιδέα? γιατί? οι άνθρωποι βλέποντάς το νόμισαν ότι είναι επικίνδυνο και αηδιαστικό και το τραυμάτισαν θανάσιμα. Αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές και όταν σκοτώθηκε η ανιψιά του θείου του βασιλιά, πήραν τα φίδια μια μεγάλη απόφαση!!! «Δεν θα ξαναφάμε κανένα ποντίκι γύρω από το χωριό, για να καταλάβουν οι άνθρωποι την αξία μας!!!»
Ξαφνικά εμφανίστηκαν πολλά ποντίκια στο χωριό ,γιατί δεν υπήρχαν τα φίδια να τα φάνε. Από τότε επικρατούσε πανικός ,ποντίκια στα σπίτια στους δρόμους ,στις αποθήκες με τα τρόφιμα, στα σκουπίδια ?.Αρρώστιες και φόβος έγινε μόνιμες καταστάσεις στο ταλαιπωρημένο χωριό.
Ένας άνθρωπος ? φίδι ονόματι Snakeman ,είδε τους ανθρώπους που βασανίζονταν από τα ποντίκια και πήγε στο δάσος των φιδιών και ρώτησε γιατί δεν τρώνε τα ποντίκια. Τα φίδια απάντησαν «επειδή οι άνθρωποι μας σκοτώνουν .Εμείς ορκιζόμαστε πώς δεν θα φάμε ποντίκι από το χωριό.»
Ο Snakeman πρότεινε να καταστρώσουν ένα σχέδιο. Να πείσουν τους ανθρώπους πως τα φίδια είναι όμορφα και φιλικά, πως είναι χρήσιμα για τη φύση, άρα και για τους ίδιους.
Οργάνωσαν λοιπόν μία τολμηρή παράσταση, στην οποία ο Snakeman (ως άνθρωπος) θα περπατούσε επάνω σε ένα τεντωμένο λεπτό σκοινί, που βρισκόταν σε πολύ μεγάλο ύψος ανάμεσα από τα δύο μεγαλύτερα κτίρια του χωριού.
Εκείνο το απόγευμα όλοι οι χωρικοί άρχισαν να μαζεύονται, με μεγάλη αγωνία, στη πλατεία, για την παράσταση? Καθώς περπατούσε ο Snakeman πάνω στο τεντωμένο σκοινί? ξαφνικά έχασε την ισορροπία του και άρχισε η μεγάλη πτώση στο κενό? Όλοι πάγωσαν? Τότε δύο πελώρια φίδια εμφανίστηκαν? Όλοι οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν τρομαγμένοι ?.και τότε? τι να δουν; Τα φίδια γίνανε «σωσίβιο» για να σώσουν τον άνθρωπο που έπεφτε?.
Αυτή η συμπεριφορά των φιδιών παραξένεψε αλλά και χαροποίησε τους ανθρώπους, που κατάλαβαν πως είχαν φερθεί άδικα σ΄αυτά.
Δώσανε τα χέρια και συμφώνησαν πως η φύση έχει ανάγκη όλα τα πλάσματά της γιατί υπάρχει μία αλυσίδα που κρατάει την ισορροπία!
Την άλλη μέρα τα φίδια πήγαν στο χωριό και κάνανε μεγάλο φαγοπότι, τρώγοντας όλα τα ποντίκια του.
Έτσι ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!

Δημοτικό Σχολείο Νεοχωρούδας
Δ΄τάξη