Στάχτη και μαύρο?

Το πρώτο σχολείο της Νεοχωρούδας, ένα ιστορικό πέτρινο κτήριο που το γνωρίσαμε και το ζήσαμε ως Πνευματικό Κέντρο… που για δεκατέσσερα συνεχόμενα χρόνια μας φιλοξένησε! Εκεί παρουσιάσαμε τις εκδηλώσεις και τις γιορτές του σχολείου μας, τα πολιτιστικά μας τριήμερα, τις θεατρικές παραστάσεις, τις χορωδίες… εκεί τα παιδιά μας, ξεπερνώντας τον αρχικό δισταγμό, πήραν το πρώτο ζεστό ενθαρρυντικό χειροκρότημα… εκεί φουσκώναμε από περηφάνια για τις δημιουργίες μας, χαιρόμασταν και γελούσαμε όλοι μαζί? εκεί κλαίγαμε, αποχαιρετώντας τους μαθητές και τις μαθήτριές μας για το ταξίδι τους στην άλλη βαθμίδα εκπαίδευσης? εκεί προβάλλαμε τις ταινίες της Κινηματογραφικής μας Λέσχης? εκεί διοργανώναμε τις επιμορφωτικές συναντήσεις και τις ημερίδες για τους γονείς? Εκεί? Όλα εκεί?
Και τώρα? όλα στάχτη! Στάχτη και μαύρο στη θέα και στην ψυχή!!! Οι επίδοξοι ληστές του ΑΤΜ της τράπεζας έφυγαν άπρακτοι, αλλά άφησαν πίσω τους συντρίμμια! Βαθιά πληγή στην ιστορία της τοπικής κοινότητας!
Μετά το αρχικό σοκ, πρέπει το συντομότερο να δραστηριοποιηθούν όλοι οι φορείς για να στηθεί πάλι το Πνευματικό Κέντρο, μεγαλοπρεπές και επιβλητικό στο κέντρο του χωριού, στο κέντρο της ιστορίας μας, στο κέντρο της ψυχής μας!